dr Tomasz Chalko, Australia (© 1997)
W niniejszym artykule opisałem moje osobiste doświadczenia prowadzące do poprawienia harmonii funkcjonowania mojego organizmu i podwojenia rozmiaru stymulowanego blasku elektro-fotonicznego (aury) wokół mojego ciała w ciągu kilku minut.
W 1997 roku, po wysłuchaniu dwóch publicznych wykładów prof.Konstantina Korotkowa na temat elektro-fotonicznej diagnostyki medycznej w Melbourne i przeczytaniu jego książki Efekt Kirliana (po rosyjsku), zarezerwowałem godzinną osobistą sesję elektro-fotonicznej diagnostyki medycznej u prof. Korotkowa.
Zapytałem prof. Korotkowa, czy mógłbym wykonać kilka prostych świadomych ćwiczeń (medytacja i koncentracja) w wyznaczonym czasie. Oprócz standardowej procedury robienia zdjęć blasku elektro-fotonicznego moich 10 palców, zarejestrowaliśmy blask elektro-fotoniczny podczas mojej medytacji, zrobiliśmy krótką przerwę, a następnie powtórzyliśmy ten proces podczas mojego ćwiczenia na koncentrację. Rejestracji blasku elektro-fotonicznego dokonywano w odstępach jednominutowych.
Kiedy prof. Korotkov przetworzył dane na komputerze, ku naszemu zdumieniu zauważyliśmy znaczące, systematyczne i bardzo pozytywne zmiany w moim blasku elektro-fotonicznym podczas medytacji i podczas koncentracji, wskazujące na radykalną poprawę jego rozmiarów i spójności.
Zgodnie z ugruntowanymi zasadami elektro-fotonicznej diagnostyki medycznej, nasze wyniki wskazały, że świadomie ćwiczenia mogą znacznie zintensyfikować procesy samoleczenia organizmu, i powinny stać się podstawą naturalnej medycyny samoleczenia XXI wieku.
Niniejszy artykuł zawiera moje osobiste dane zdrowotne z 1997 roku, które udostępnił mi prof. Korotkov. Rosyjska wersja tego artykułu stała się rozdziałem w książce prof. Korotkova pod tytułem „Od efektu Kirliana do biolektrografii”, wydanej w Rosji w 1998 roku.
Celem tego artykułu jest porównanie skuteczności ćwiczeń medytacji i koncentracji w procesie samoleczenia oraz ustalenie, które świadome ćwiczenie ma bardziej korzystny wpływ na procesy samoleczenia i przywracania harmonii funkcjonowania organizmu.
Aby uzyskać natychmiastowy ilościowy pomiar wpływu ludzkiego umysłu na procesy uzdrawiania, prof. Korotkov mierzył zmiany w stymulowanym blasku elektro-fotonicznym wokół wybranych części mojego ciała (palców) za pomocą instrumentu Gas Discharge Visualization (GDV).
Zastosowaliśmy kilka rodzajów przetwarzania danych, aby ocenić intensywność, rozmiar i stopień niejednorodności zarejestrowanych obrazów elektro-fotonicznych.
Aby ułatwić dalsze wyjaśnienia wyników, zróbmy krótkie wprowadzenie do elektro-fotonicznej diagnostyki medycznej.
Każdy organ i każda funkcja układu umysł-ciało ma swój charakterystyczny wkład w blask elektrofotoniczny.
Po 20 latach badań klinicznych, koordynowanych przez prof. Korotkowa przed 1997 r., okazało się, że rejestracja blasku elektrofotonicznego wokół 10 czubków palców dostarcza wyczerpujących informacji o stanie całego układu ciało-umysł.
Rys. 1 przedstawia aurę wokół moich palców, uzupełnioną uproszczoną mapą diagnostyczną (na podstawie książki prof. Korotkowa [1])
Krótko mówiąc, nieciągłość rozkładu pola intensywności poświaty wokół dowolnego palca wskazuje na nieoptymalną aktywność odpowiedniego organu, który nie współpracuje harmonijnie z resztą układu ciało-umysł. W szczególności, „luki”, nagłe wzmocnienia i oderwane obszary poświaty elektro-fotonicznej wskazują na problemy lub potencjalne problemy w funkcjonowaniu organizmu.
Mówiąc najogólniej, zdrowa, harmonijna aktywność układu umysł-ciało znajduje odzwierciedlenie w regularnym rozkładzie pola bioenergetycznego wokół palców, bez “ przerw ”, bez oderwanych obszarów i bez gwałtownych zmian intensywności i kształtu.
Medytacja to ćwiczenie, którego celem jest zapobieganie myślom w naturalny sposób, poprzez głębokie rozluźnienie ciała fizycznego, a następnie próbę utrzymania „pustego” umysłu. Praktykowałem medytację codziennie przez 3 lata przed eksperymentem opisanym tutaj.
Dla uproszczenia prof. Korotkov zarejestrował poświatę elektro-fotoniczną tylko wokół jednego palca (palca wskazującego mojej prawej ręki), co umożliwiło mi kontynuowanie medytacji bez przerw. Prof. Korotkov powiedział mi, że zmiany w poświacie jednego palca są reprezentatywne dla wszystkich palców, a więc dla całego ciała. 9 obrazów poświaty, zarejestrowanych w odstępach jednominutowych, przedstawiono na rysunku 2. Pierwszy obraz po lewej stronie wskazuje stan początkowy.
Na rys. 2 można zauważyć, że rozmiar aury elektro-fotonicznej zwiększa się z upływem czasu medytacji. Również początkowe „luki” w blasku elektro-fotonicznym stopniowo się zamykają, wskazując, że stan umysł-ciało zbliża się do bardziej „harmonijnego” funkcjonowania.
Jako ćwiczenie na koncentrację wybrałem ćwiczenie, które miało na celu trening komunikacji między dwiema półkulami mózgu. Ćwiczenie to zostało krótko opisane poniżej, a bardziej szczegółowo tutaj. Obserwowałem dwa okręgi o prostopadle narysowanych średnicach, pokazane na ryc. 3. Rysunek znajdował się 2 metry ode mnie na ścianie na wysokości oczu.
Zmieniając odległość ogniskową oczu i koncentrując się, starałem się "nałożyć" te dwa okręgi na siebie, żeby zobaczyć jeden okrąg z idealnym krzyżem. Następnie koncentrowałem się, próbując utrzymać krzyż nieprzerwanie przez kilka minut. Ponieważ każde oko jest połączone z inną półkulą mózgu, krzyż syntetyzowany przez mózg z dwóch niezależnych obrazów jest dowodem na to, że obie półkule komunikują się ze sobą, aby osiągnąć taką syntezę.
Ćwiczenie to trenowałem przez 5 minut dziennie przez jakiś tydzień przed eksperymentem opisanym w niniejszym artykule.
Ponownie, dla uproszczenia, prof. Korotkov zarejestrował poświatę elektro-fotoniczną (aurę) tylko wokół jednego palca (środkowy palec prawej ręki), co pozwoliło mi na kontynuowanie ćwiczenia na koncentrację bez przerwy. 8 obrazów blasku elektro-fotonicznego (aury) rejestrowanych w regularnych jednominutowych odstępach przedstawiono na rysunku 4. Obraz po lewej stronie wskazuje stan początkowy.
Na zdjęciach na rys. 4 można zauważyć, że rozmiar blasku elektro-fotonicznego zwiększa się z upływem czasu w czasie koncentracji. Również początkowe „luki” w blasku stopniowo się zamykają, wskazując, że stan umysł-ciało zbliża się do bardziej „harmonijnego” funkcjonowania. Stopień rozkładu fraktalnego blasku elektro-fotonicznego jest zmniejszony.
Porównanie wyników zostało dokonane poprzez obliczenie dwóch ilościowych współczynników blasku elektro-fotonicznego (aury) dla każdego obrazu:
Należy podkreślić, że powyższe współczynniki reprezentują skondensowaną reprezentację właściwości bardzo złożonego obrazu.
Oba współczynniki zostały znormalizowane względem stanu początkowego, tak aby można było łatwo zaobserwować ich zmiany w stosunku do stanu początkowego. Wykres na ryc. 5 przedstawia zmiany wielkości blasku, a wykres na rys. 6 przedstawia zmiany fraktalności rozkładu natężenia blasku elektro-fotonicznego dla obu ćwiczeń: medytacji i koncentracji.
Okazuje się, że rozmiar i rozmieszczenie ludzkiej aury nie tylko znacząco zmieniają się podczas świadomych ćwiczeń umysłu, ale można je świadomie kontrolować i znacznie poprawiać.
Porównaliśmy rezultaty dwóch świadomych ćwiczeń: medytacji i koncentracji. Stwierdziliśmy, że zarówno medytacja, jak i koncentracja mają bardzo pozytywny wpływ na stan człowieka. Oba świadome ćwiczenia zwiększają rozmiar blasku elektro-fotonicznego i zmniejszają jego niejednorodność.
Wyniki przedstawione w kontekście diagnostyki elektro-fotonicznej jednoznacznie wykazały istotny wpływ świadomych ćwiczeń na intensyfikację procesów samoleczenia (przywracania harmonii funkcjonowania) zachodzących w organizmie.
Stwierdziliśmy, że ćwiczenie na koncentrację było skuteczniejsze, bardziej konsekwentne i prowadziło do bardziej spójnej poprawy blasku elektro-fotonicznego niż ćwiczenie medytacyjne. Atrakcyjność ćwiczenia na koncentrację polega również na tym, że do osiągnięcia znaczących rezultatów wymagany jest minimalny trening – kilka minut dziennie przez tydzień.
Nasze wyniki pokazują znaczący potencjał ćwiczeń umysłowych w podtrzymywaniu zdrowia i usprawnianiu naturalnych procesów uzdrawiania. Oczywiste jest, że potrzeba więcej badań, aby ocenić i porównać różne ćwiczenia umysłu i ich zastosowanie w utrzymaniu zdrowia i w przyspieszaniu procesu powrotu do zdrowia.
Użytkownicy nowoczesnego sprzętu elektro-fotonicznego GDV zwykle koncentrują się na diagnostyce stanu zdrowia człowieka. Przedstawione wyniki wskazują, że zastosowania sprzętu elektro-fotonicznego należy rozszerzyć uwzględniając następujące kierunki:
Staje się jasne, że rejestracja blasku elektro-fotonicznego za pomocą nowoczesnych, skomputeryzowanych kamer daje nowy wgląd w funkcje ciała i umysłu i stwarza nowe możliwości w badaniach medycznych. Pomiary oparte na efekcie elektro-fotonicznym są bardzo atrakcyjne, ponieważ nie są uciążliwe i dają całościowy obraz złożonych czynności systemu ciało-umysł prawie natychmiast.
Moim zdaniem, nauka interpretacji blasku elektro-fotonicznego powinna w najbliższej przyszłości pociągnąć za sobą znaczny wysiłek badawczy, żeby stworzyć podstawę dla nowej naturalnej medycyny świadomego leczenia i samoleczenia XXI wieku.
[1 KG. Korotkov, efekt Kirliana, Wydawca: Olga, St.Petersburg, 1995 str. 215, ISBN 5-86093-011-9 (w języku rosyjskim)
[2] K.G. Korotkov, Światło po życiu, (po angielsku) Wydawnictwo Backbone. NY 1996,
Polskie tłumaczenie
Warunkiem dostępu do informacji zawartej w domenie tjehooba.pl
jest wyrażenie zgody na naszą politykę prywatności .
