Jak zobaczyć aurę

Artykuł napisany przez dr.n.t. Tomasza Chałko, przyjaciela Michela Desmarqueta od 1995 roku, autora książek Wolna Wola i Świadoma Dieta.

Aby zobaczyć aurę, musimy:

• Zwiększyć wrażliwość naszych oczu i
• Rozszerzyć zakres postrzeganych wrażeń poza światło widzialne.

Wydaje się, że możemy to osiągnąć poprzez:

• Korzystanie i trenowanie naszego widzenia peryferyjnego
• Przedłużenie ekspozycji
• Poprawę przetwarzania wrażeń wzrokowych w mózgu – usprawnienie komunikacji między lewą i prawą półkulą mózgu.

Widzenie peryferyjne

Dlaczego powinniśmy używać naszego widzenia peryferyjnego? Nasza siatkówka (płaszczyzna ogniskowa oka zawierająca komórki światłoczułe) jest tam mniej uszkodzona niż w części centralnej. Centralna część siatkówki jest stale używana i przez lata gromadzi uszkodzenia spowodowane nadmiernym i / lub sztucznym oświetleniem (telewizor, komputery, sztuczne światło itp.). Przez lata ćwiczymy wizję centralną, aby jej używać w określony sposób.

Małe dzieci widzą aury znacznie łatwiej, ponieważ ich centralne widzenie nie jest jeszcze uszkodzone. Kiedy idą do szkoły, mówi się im, żeby używali wzroku w określony sposób i stopniowo tracą naturalne postrzeganie.

Zwiększenie ekspozycji

Chcąc zrobić zdjęcie ciemnej sceny, musimy wydłużyć czas naświetlania kliszy. Możemy to osiągnąć dla naszych oczu, koncentrując się przez chwilę dokładnie na jednym punkcie przez 30-60 sekund.

Kiedy nasze oczy się poruszają lub scena przesuwa się przed naszymi oczami, obrazy są uśredniane przez nasze oko. (25 klatek TV na sekundę wydaje się płynnym ruchem). Kiedy koncentrujemy się na jednym punkcie, zwiększamy naszą wrażliwość, ponieważ akumulujemy energię wpadającego światła.

Nasze światłoczułe komórki w oku (czerwone, zielone i niebieskie) działają jak czujniki drgań, podobnie jak 3 odbiorniki radiowe dostrojone na 3 „kolory” RGB. Kiedy chcesz osiągnąć dużą wibrację, powiedzmy, huśtawki – możesz to osiągnąć używając bardzo słabej siły wzbudzającej, ale przez dłuższy okres czasu. Koncentrując oczy na jednym punkcie, osiągasz bardzo podobny efekt: przy bardzo małej stymulacji możesz stopniowo wywołać znaczne oscylacje światłoczułych komórek, co spowoduje wrażenia wizualne odbierane przez mózg.

Ćwiczenie 1 ma na celu wytrenowanie widzenia peryferyjnego i pokazanie efektu zwiększonej ekspozycji. Wykonuj Ćwiczenie 1, aż będziesz usatysfakcjonowany, że zrozumiałeś, do czego dążysz, a następnie przejdź do Ćwiczenia 2, aby wytrenować obie półkule mózgu żeby się ze sobą komunikowały.

Obserwacja aury

• Umieść osobę na bardzo delikatnie oświetlonym, jednolitym białym tle. Kolorowe tło zmieni postrzegane kolory Aury, więc możesz potrzebować dodatkowej wiedzy w dziedzinie łączenia kolorów. Niektóre kombinacje kolorów tła i aury mogą powodować problemy z interpretacją.
• Wybierz jeden punkt żeby na niego patrzeć. Środek czoła między brwiami to bardzo dobre miejsce. Jest to lokalizacja tak zwanej czakry brwiowej lub trzeciego oka. W niektórych kulturach (w Indiach) ludzie umieszczali specjalny znak na tym miejscu. Taki znak w starożytności mógł oznaczać zaproszenie do spojrzenia i zobaczenia Aury.
• Patrz na ten punkt przez 30 do 60 sekund lub dłużej, unikając pokusy żeby gdzie indziej spojrzeć
• Po 30 sekundach przeanalizuj otoczenie swoim widzeniem peryferyjnym, wciąż patrząc ne ten sam punkt. Najważniejsze jest kontynuowanie koncentracji w jednym miejscu. Oprzyj się pokusie rozejrzenia się. Powinieneś zobaczyć, że tło w pobliżu osoby jest jaśniejsze i ma inny kolor niż tło w dalszej odległości. To jest twoje własne postrzeganie aury. Im dłużej się koncentrujesz i im więcej ćwiczysz Ćwiczenie 1 i Ćwiczenie 2, tym lepiej to zobaczysz. Pamiętaj, koncentracja w jednym miejscu zwiększa Twoją wrażliwość, kumulując efekt wibracji aury docierającej do twoich oczu.

“Pamięć” aury

Po wystarczająco długiej koncentracji aby zobaczyć aurę, zamknij oczy. Przez sekundę lub dwie zobaczysz aurę. Bądź na to gotowy. Masz tylko sekundę lub dwie, zanim twoje światłoczułe komórki przestaną oscylować i przestaną wysyłać wrażenia wzrokowe do mózgu. A jeśli przegapisz, musisz zacząć się koncentrować na jednym punkcie od początku. Spróbuj poeksperymentować, jak szybko lub kiedy powinieneś zamknąć oczy.

Z otwartymi oczami możemy zobaczyć, gdzie jest aura. Z zamkniętymi oczami podczas powyższego zdjęcia możemy zobaczyć, gdzie Aury nie ma. Brak aury (ciemne plamy w “pamięci” wizualnej) może ujawnić słabości i choroby.